Bienvenue/welkom

Nieuwsbrief Domaine Roqueforette

Normandie-Manche

2022

Onderwerpen in deze Nieuwsbrief:

Het mooie seizoen

Ons hondje Lola

De nieuwtjes van het jaar 2022

Diverse bezienswaardigheden

December feestmaand

Mooi seizoen

Het was weer net zo'n prachtig seizoen als vanouds, gezellig en warm, met zelfs tropische temperaturen.

Ook hier 30 tot 42 graden, wat voor ons en ons doen echt te warm is! Geef ons maar tussen de 18 en 23 graden, dat vinden wij warm genoeg en dan kan je ook nog lekker bewegen zonder je omvalt van de hitte en je je de peultjes zweet. Plus voor de table d'hôte avonden is dit ook te warm. Bij deze dus voor 2023 besteld hi hi.

Het was dit jaar ook weer een lang seizoen met gezellige gasten die weer volop hebben genoten. Zelfs tot  zaterdag 1 oktober, toen de laatste campinggasten  vertrokken was het nog prachtig weer.

Onze Lieve Lola

Eind mei hebben we ons super lieve hondje Lola thuis in laten slapen. Lola is bijna achttien jaar geworden, een respectabele leeftijd. Ze heeft een goed leven gehad, met veel vrijheid, plezier wandelingen en versnaperingen opgehaald bij de gasten......

Voor nu was het genoeg! We hebben mooie, leuke, en ondeugende herinneringen aan haar, als Lola maar kon bedelen om koekjes was ze helemaal gelukkig. We hebben met haar genoten en genieten nog steeds van de dierbare herinneringen, onze lieve Lola!

Wat nieuwtjes van dit jaar!

Buurman Albert

Ook onze fijne buurman Albert is overleden in maart. Albert is 94 jaar geworden, wat natuurlijk net als Lola, een respectabele leeftijd is. Het mooie van Albert was ook dat hij het niet zo nauw nam met de hygiëne, zijn kleding waste en schrobde hij op een ouderwets wasbord nog buiten. En zijn handen waste hij ook niet zo vaak, wat we merkten als we hem een hand gaven of bij hem op de koffie gingen. Met zijn mooie geleefde handen en zwart omlijste nagels, en dit niet van de nagellak zoals tegenwoordig steeds vaker mannen op doen! Maar al met al is hij wel 94 jaar geworden. Tot op het laatst had hij zo zijn ritme en liep nog hout te zagen en te kloven. Wij hebben een hele fijne en aardige buurman aan hem gehad. We missen het koffie drinken met hem, dat hij hier af en toe met zijn auto omhoog kwam rijden om hier wat te drinken of walnoten te brengen. Mooie herinneringen net als aan Lola.

Gevonden mortier

Begin van het jaar liepen we over het grote land achter ons huis met de hondjes en de bokken, en vonden daar ineens een groot mortier. Deze was toch ook weer naar boven gekomen na bijna 80 jaar. Ed maakt ze altijd schoon en zet ze dan neer voor de sier. Maar van deze schrokken we echt, deze leek nog in tact te zijn. Ed heeft hem naast de grote eik gelegd en hebben we ruim eromheen de wei afgezet. Doreen heeft gelijk de Gendarmerie gebeld en die vroegen om een foto van de mortier. Nadat ze die naar hun had gemaild belden ze gelijk terug met de mededeling dat er binnen een half uur een patrouillewagen aan zou komen. En inderdaad, kwam er al snel een patrouillewagen met twee agenten. Ze gingen direct kijken bij het mortier en vertelden dat het een Amerikaanse bom of mortier was.

De gendarmerie heeft gelijk aan ons uitgelegd wat de herkomst van deze mortier is. Het huis van onze buurman Albert is in de tweede wereldoorlog in beslag genomen door de Duitsers en toen gebruikt als hospitaal. Zodoende stond er op de landerijen naast ons afweergeschut om het hospitaal te beschermen/verdedigen tegen de Geallieerden. De Amerikanen schoten dus bommen en mortieren af vanaf de Mont-Castre om de Duitsers te verdrijven. Zodoende vinden we hier nog regelmatig kogels, granaten en dus ook mortieren. Het meeste is ongevaarlijk "oud ijzer" en we zoeken er ook niet echt naar in de vaste klei.

Maar even terug naar "onze" mortier, deze leek toch gevaarlijk. en de explosieven opruimingsdienst zou binnen twee weken komen om de mortier onschadelijk te maken. Zo gezegd zo gedaan. Er kwamen ook nog 3 gendarmes mee, mocht het nodig zijn konden ze de omgeving afzetten. We vroegen aan de bomexperts of de mortier hier tot ontploffing zou worden gebracht, dit omdat we graag het vijvertje achter in de wei nog wat groter zouden hebben..... Maar helaas, zover kwam het niet. Ze bekeken de mortier heel goed en wij bleven op veilige afstand. Uiteindelijk kwamen ze met de mortier op hun schouder aanlopen en werd hij voorzichtig in een speciale kist in de auto gelegd. Ze vertelden ons dat hij wel gevaarlijk was omdat hij nu in de buitenlucht is gekomen het ontstekingsmechanisme mede door vocht toch tot ontploffing zou kunnen komen. Ze zouden hem op hun eigen terrein tot ontploffing brengen. Dus helaas pindakaas voor ons, geen grotere zwemvijver.........

Het is voor ons wel fijn dat er zo adequaat gereageerd wordt op een melding. Chapeau voor deze actie.

Grint

We hebben ook nog voor het seizoen weer grint laten bezorgen, eerst een wagen met 35 ton grint en later weer een met 20 ton grint. En nu in december weer een vrachtwagen met weer 20 ton grint. En met zijn tweetjes is 75 ton grint heeeeeel veel scheppen en harken. Gelukkig is het meeste met de tractor verspreid, alleen het vlakken en egaliseren hebben we met de harken gedaan, wat ook nog eens heel goed voor onze conditie is. Alles ziet er nadien weer netjes uit en het is ook nog eens goed tegen het onkruid op een milieu vriendelijke manier.

Boomschors

Op de camping staat onze grote trots, onze mooie Eucalyptus boom, een Pauciflora Debeuzevillei of een Pauciflora Niphophila, nou zoiets dus. Deze prachtige boom groeit normaal in droge warmere gebieden, maar op onze camping doet deze het heel goed gelukkig. Rond september begint de schors los te laten en hier komt dan weer een nieuwe schorslaag voor terug. Na verloop van tijd ziet de boom er weer als nieuw uit. Echt een prachtig gezicht.

Maar zo hadden wij hier eens gasten in de herfst en zij zagen dit ook gebeuren. Wat zagen wij? Deze gasten gingen elke dag de schors verzamelen en netjes opstapelen onder de eucalyptus. Dit was  heel lief bedoeld natuurlijk, maar niet nodig hoor. Een feit is wel dat het nog nooit zo netjes opgeruimd was onder deze prachtige boom. Tot de eerst sterke wind kwam........

Table d'hôte en hooi

Met de hitte van het afgelopen jaar hebben we zelfs een paar keer de table d'hôte avonden verzet, we zagen het niet zitten om in die hitte te koken en dan ook nog eens met die warmte in onze brasserette te zitten om met zijn allen te eten. Later met wat koelere dagen hebben we het weer ingehaald met heerlijke gerechten en super gezellige avonden. Het was weer volop genieten en ook weer veel gelachen.

Op zo'n zelfde veel te warme dag kwam ook een bevriende boer, 's ochtends om 9.00 uur, met de beloofde 400 balen hooi aanrijden. Het was toen zo warm dat zelfs de boer een paar keer moest stoppen met de balen van de aanhanger gooien om wat water te drinken, wat wij helemaal niet erg vonden aangezien we dan zelf ook even konden drinken en bijkomen. pffffff. Nadat de aanhanger leeg was en we er met zijn drietjes wel klaar mee waren, namen we er natuurlijk een eerlijk en heerlijk koud biertje op.

De grootste markt van Normandie

 Het tweede weekend van september was er weer de grootste en oudste markt van Normandie in Lessay. Deze markt is van vrijdag tot en met zondag. Er is van alles te koop, van antiek tot kitsch, van auto's tot boten, tractoren, combines en vrachtauto's, kleding, schoenen, bedden en wat al niet meer. Ook natuurlijk eten, zoals verse en gerookte knofloken, worsten, patat, pizza en nog veel meer. De markt is totaal 35 hectare groot met een kermis en een eetstraat van een kilometer lang. Dus zeker de moeite waard om een keer te bezoeken.

Port Racine

Port Racine is het het kleinste haventje van Normandie, en zelfs van Frankrijk. Het ligt niet ver bij ons vandaag en zeker leuk om te gaan bekijken. Je vind Port Racine in het dorp Saint-Germain-des-Vaux. Het wordt eigenlijk alleen nog maar gebruikt voor pleziervaart. Je kan er in de buurt ook mooie wandeltochten maken.

Saint-Vaast-la-Hougue

In de zomer is Saint-Vaast-la-Hougue een van de levendige stadjes in de regio met pittoreske gevels en leuke winkels. Met een amfibievoertuig kun je Ille Tatihou bezoeken, wat een prachtig vogeleilandje is. Het is een eilandje van 29 hectare. met de Vauban toren, die een tweelingbroertje is van die van in Saint-Vaast-la-Hougue. Er is een Maritiem museum, drie tuinen (acclimatisatie, botanische en maritieme) en een ornithologisch reservaat van meer dan honderd vijftig migrerende soorten. Soms mag de oversteek te voet gemaakt worden.

Flaneren langs de kade, dineren op een van de terrassen of snuffelen en proeven in een van delicatessenwinkels.

De zeldzame schroef orchidee

Deze zomer kregen we een vader en een zoon op de camping die saampjes gezellig met de tent kwamen kamperen. De vader bleek een Nederlandse boswachter te zijn die hier speciaal naar toe was gekomen om de zeer zeldzame zomer schroef orchidee te komen zoeken. Deze zeldzame Spiranthes Aestivalis Komt hier in de buurt op twee plaatsen voor en verder alleen nog in het westen van Frankrijk. Heel bijzonder dus.

Na hun zoekactie kwamen de mannen 's avonds ons zeer enthousiast vertellen dat ze de orchidee gevonden hadden. Geweldig om mensen zo gepassioneerd over een hobby te zien en te horen. Hij liet ons prachtige foto's zien van deze indrukwekkende orchidee. Er stond zelfs een heel veld vol met deze plant. Ook wij waren nu toch wel heel nieuwsgierig geworden. Na lang aandringen kregen we de locatie, maar we moesten wel beloven deze plek geheim te houden, anders zou de mogelijkheid bestaan dat ook deze plaats van de orchidee er straks niet meer zou zijn, doordat er te veel mensen naar toe zouden gaan met alle gevolgen van dien. Volgende ochtend direct naar die omgeving gereden en na een tijdje gezocht te hebben zagen we deze prachtige orchidee. Inderdaad een veld vol. Een heel klein plantje, wat ook maar heel kort bloeit. Echt overweldigend om zoiets bijzonders te zien. Theo bedankt dat je dit met ons wilde delen en voor deze prachtige ervaring. Hopelijk tot een volgende ontdekkingstocht.

Olifantsgras

Er groeit hier in de omgeving steeds vaker (wordt geplant door de boeren!) het zogenaamde Olifantsgras. Dit indrukwekkend hoge gras Wordt hier steeds vaker aangeplant, het schijn potentieel te bieden om veel CO2 uit de lucht op te slaan in de bodem en houdt en zo een waardevolle bijdrage te kunnen leveren aan het klimaat. Ook kan het heel goed gebruikt worden in de stallen als strooisel. Dus goed voor de natuur en ook nog eens een prachtig gezicht. En in de wind ruist het zo mooi.

December

Ook in december is het weer genieten van alle kleurenpracht hier. Zo waren we deze ochtend aan het wandelen in Gorges, in het moerasgebied bij Chapelle-Sainte-Anne. Daar zagen we reeën lopen. Zulke elegante dieren, soms lijkt het wel of ze over het land zweven, echt een prachtig gezicht. Na anderhalf uur lopen in de heerlijk frisse natuur (het was 3 graden) was het weer fijn thuis komen bij de heerlijk brandende houtkachel. Onderweg vers stokbrood gekocht en een lekker vers bakkie koffie gezet, wat wil een mens nog meer!

Reeën lopen ook over ons eigen land en in de winter zelfs over de camping. In een hoek op ons grote weiland laten we speciaal een heel stuk ongemaaid en ongesnoeid, omdat daar vaak reeën schuilen. Mooi veilig.

Zo wandelen we ook vaak over de hei met aansluitend een boswandeling. En in dat stuk bos kwamen we laatst twee enorme everzwijnen tegen met nog 8 jongen. Gelukkig houden wij onze hondjes altijd aangelijnd in dat gebied, en daar waren we nu nog weer extra blij om. De everzwijnen konden rustig hun weg gaan en wij ook. Maar spannend is het wel om oog in oog te staan met zulke imposante dieren.

Ook is december een feestmaand, met het gezellige Kerstfeest. Hout in de kachel, maar ook geschikt om mooie rudolfs en leuke kerstmannetjes van de maken. Zulke leuke rudolfs en rudolfientjes van hout en takken.

We gaan volgende week weer oliebollen, appel- en bananenbeignets bakken en gezellig weer oppeuzelen met vrienden en kennissen met natuurlijk een lekker neutje erbij.

Kaas liefhebbers

De Normandische kazen vinden we nog steeds heel lekker. Dit zijn onder andere de Camembert uit het gelijknamige dorp, de Livarot, met zijn kenmerkende oranje buitenkant en sterke geur, de Neufchatel meestal in de vorm van een hart, en natuurlijk de Pont L'Eveque in het vierkante houten doosje. overheerlijke kazen helemaal als ze wat gerijpt zijn, worden ze lekker zacht en gaan ook "ruiken" (of stinken, zoals de veel mensen zeggen!).

Maar nog steeds vinden wij een stuk Nederlandse volvette belegen kaas toch nog de kaas onder de kazen. En het blijft voor ons ook altijd weer een smaakvolle verrassing als we een stuk Nederlandse kaas krijgen. En ook dit jaar hadden we niet te klagen over de Nederlandse kaas die we kregen van aardige gasten en bekenden. Hier genieten we dan ook ten volle van. Dus voel je zeker niet bezwaard als je voor ons een overheerlijk stuk mee wilt nemen, worden we altijd heel blij van en voor ons de lekkerste verrassing.

Gezellige Feestdagen en een gezond & goed 2023

Ook in 2023 verwelkomen wij iedereen weer graag op ons Domaine Roqueforette

Au revoir en 2023

Ed & Doreen Advocaat

Village Roquefort

50430 Laulne

Frankrijk

Normandie

Website: https://www.advomaatjes.com

Email: info@advomaatjes.com

Telefoon huis: 0033 (0) 233478185